Friday, 18 October 2013

Daim

Hari tu kembar rupa paras aku ada trip pegi langkawi dengan kengkawan dia, ada ah dalam empat ke lima orang camtu ah gamaknya kott. Aku pun tak pasti sangat, pakai main agak-agak je...

Padahal, dia dah janji dah nak pegi langkawi dengan aku bulan january tahun depan. Tersangat ah damn-nya.

Kalau dah ada kembar rupa paras yang lagi pentingkan kawan-kawan daripada adik-beradik sendiri camni ah jadik dia.

Tapi aku tak de ah marah sangat, sebab time dia nak mintak tolong dengan aku, aku selalu tak de dengan dia, jadi kawan-kawan dia je ah yang selalu tolong dia mana-mana yang patut.

Tapi serius, kalau takat langkawi tu, tak pegi dengan dia pun tak pa, boleh je pegi sendiri, takabur betul kata-kata, padahal nak pegi klinik gigi pun nak kena ada orang tolong teman.

Sebelum abang aku pegi trip ke langkawi tu dengan kawan-kawan dia, dia ada la jugak tanya-tanya...

"kak, hang nak pesan apa...? abang nak pi langkawi ni."

Sebenarnya, aku pun macam tak pasti sangat, apa yang aku nak kirim dekat abang aku. Nak kirim periuk belanga, periuk belanga mak aku yang dekat dapur tu pun macam jarang-jarang guna.

Aku la yang jarang guna, mak aku selalu ah guna.

"beli ah Daim."

Lama abang aku tengok aku... Cuak jugak aku.

"Daim tu apa..? coklat ka apa..?"

Hazab betul abang aku yang sorang ni, ceruk mana tah dia hidup, sampai Daim pun tak penah dengar. Hang ada abang macam ni...? Aku ada...!

Maki pun sesia je.

"nak pesan apa lagi..?"

Aku urut-urut dagu, konon payah sangat ah pikir, nak kirim suruh dia beli apa dekat langkawi tu. Pernah hang tengok orang yang berpikir penuh kepura-puraan macam aku...?

"beli kain batik la."

Abang aku terkedu seketika, tak sangka mungkin. Tiba-tiba ibu menyampuk.

"Gheti ka pakai kain batik...?"

Dah tebiat apa pulak, tiba-tiba aku mintak kain batik ni.

No comments: